Wietnam, Phu Quoc: plaże, sos rybny, perły i inne atrakcje wyspy

Phu Quoc to największa wyspa Wietnamu. Położona jest zaledwie 4 km od wybrzeża Kambodży. Spodziewałam się tam jedynie plaż i owoców morza, a okazało się, że wyspa to dużo więcej niż typowe plażowanie. Co robić na Phu Quoc? O tym w dzisiejszym poście!

Phu Quoc leży niecałą godzinę lotu z Ho Chi Minh City, które warto zobaczyć w jeden dzień. Warto zakończyć na wyspie swój pobyt w Wietnamie, jeśli akurat jesteście tu zimą, bo na wyspie można i plażować, i zwiedzać. A Phu Quoc jest bardziej interesująca niż mogłoby się wydawać!

Zabawna ciekawostka na początek wpisu! Oryginalna pisownia to Phú Quốc, i często wiele osób wymawia nazwę wyspy 'fu kok’ lub 'fu kłok’. Tak naprawdę jednak wymawia się 'fu ko-op’, ale ostatnie p jest prawie nieme. Tak jak ślimaki – ốc wymawia się 'op’ zamykając ciasno usta na p.

Przy organizowaniu wakacji przyda się Wam mój post pełen informacji praktycznych o Wietnamie. Pamiętajcie, że wcześniej też musicie aplikować o wizę do Wietnamu!

A jeśli szukasz pomysłu na wyjazd do Wietnamu, chcesz jak najlepiej wykorzystać swój czas w tym kraju, zamiast tracić nerwy i pieniądze to skorzystaj z mojego doświadczenia w organizacji wyjazdów. Zaoszczędź godziny poszukiwań, zdobądź przydatne wskazówki i rekomendacje oraz omiń turystyczne pułapki!

Phu Quoc – pogoda na wyspie, kiedy jechać?

Ponieważ wyspa znajduje się na południu Wietnamu, to klimat dzielimy tutaj na dwie pory roku – deszczową i suchą.

Wysoki sezon, czyli pora sucha, trwa od listopada do marca – wtedy powinno padać jak najmniej (ciężko przy obecnych zmianach klimatu obiecać, że nie będzie padać w ogóle…). Wtedy też jest najmniejsza wilgotność powietrza, która i tak jest tysiąc razy większa niż ta u nas. 😉 Tak czy tak, pogoda jest bardziej znośna, a temperatura wynosi ok. 35 stopni. Dni są słoneczne, a wycieczki na morze odbywają się praktycznie codziennie. Można też wtedy spodziewać się tłumów…

Od maja do października nad południowym Wietnamem trwa pora deszczowa. Jeśli lubicie oglądać spektakularne burze, a te w tropikach robią naprawdę ogromne wrażenie, to jak najbardziej polecam ten okres. Jeśli jednak chcecie plażować, to nie polecam wyspy w tym okresie. Potrafi padać bez przerwy przez 3 dni, zdarzają się podtopienia, a temperatura wtedy spada do ok. 24 stopni i wieje wiatr. Krótko mówiąc – jest zimno.

Jeśli chodzi o okres przejściowy czyli październik i kwiecień, to my właśnie byliśmy w kwietniu. Pogoda była w kratkę – czasem wychodziło słońce i wtedy było cieplej, a czasem padało, choć nie były to wielkie ulewy, a raczej ciepły, choć intensywny deszcz. Na wyspie kręcą się turyści, ale nie można mówić o tłumach. Nie wszystkie wycieczki też dochodzą do skutku, szczególnie te nurkowe na morze. Zależy to po prostu od pogody.

Phu Quoc – gdzie spać?

Jeśli używacie AdBlocka, proponuję go wyłączyć, bo ukrywa on oceny z Booking.com załączone pod opisami noclegów! 🙂

Sama zatrzymałam się w malutkim miasteczku Duong Dong. Spacer do centrum z hoteli na obrzeżach zajmuje 15 minut. Sama plaża w Duong Dong (za rzeką, przy ulicy Tran Phu) jest nieszczególna – to plaża lokalna i jest niestety bardzo brudna.

Dużo lepsza, choć też ma swoje gorsze momenty, jest Long Beach na południe od rzeki przy ul. Trang Hung Dao. Tutaj znajduje się też większość resortów, barów i restauracji.

Oczywiście można zatrzymać się też w innych częściach wyspy, gdzie jest spokojniej. Zależy jakich doświadczeń szukacie. 🙂

jeden z beach barów

Hostele

Homestay The God Father – hostel z klimatyczną kawiarnią urządzoną w zgodzie z naturą. To chyba jeden z ładniejszych hosteli na Phu Quoc! Łóżko w pokoju wieloosobowym (nie ma prywatnych) kosztuje jedynie 5 usd/noc. Wszystkie łóżka mają zasłonki, lampkę i dwa gniazdka. Śniadanie jest opcjonalne i kosztuje 2 usd. Z hostelu do plaży jest zaledwie 300 metrów, nocny market jest tuż za rogiem. Na miejscu można wypożyczyć skutery. Tutaj sprawdzicie dostępność i dokonacie rezerwacji.

Booking.com

Średnia półka

Hong Bin Bungalow*** – przestronne bungalowy nieco dalej od plaży (700m, jest shuttle 2x dziennie), w obiekcie jest też basen. Night market jest oddalony 20 minut spacerem, w okolicy są restauracje. Ceny za noc w bungalowie ze śniadaniem zaczynają się od 50 usd dla 2 osób. Tutaj dokonacie rezerwacji.

Booking.com

Phu Quoc Sen Lodge Bungalow Village** – prostsze i bardziej naturalne bungalowy. Obiekt jest oddalony 800m od plaży, nieco bardziej na południe od miasteczka Duong Dong (do Night Market jest ok. 4km). Na miejscu jest basen. Noclegi w niewielkich drewnianych bungalowach zaczynają się od 35 usd za 2 osoby (ze śniadaniem). Rezerwujcie przez ten link.

Booking.com

Wyższy standard

An Nhien Retreat*** – tu zatrzymali się moi rodzice, w niewielkich bungalowach nad basenem pośród bardzo zielonego ogrodu, i bardzo im się podobało. 🙂 Prywatna plaża jest 350 metrów od obiektu (trzeba przejść przez ulicę). Śniadanie wliczone w cenę pobytu. Tutaj możecie dokonać rezerwacji. 

Booking.com

L’Azure Resort & Spa**** – pokoje w domkach niedaleko prywatnej plaży z beach barem. Pokoje są urządzone prosto, ale z klasą. Śniadanie jest w cenie pobytu. Na miejscu jest basen, siłownia i spa. W okolicy są różne knajpki, a nocny targ jest 10 minut spacerem. Tutaj można sprawdzić dostępność i dokonać rezerwacji.

Booking.com

Phu Quoc – gdzie zjeść owoce morza?

Phu Quoc to tropikalna wyspa, tutaj na każdym kroku znajdziecie świetne owoce morza! Rozglądajcie się, jadajcie w różnych miejscach. Polecam szczególnie dania typu hot pot, czyli podany w garze gorący bulion, do którego wkłada się poszczególne składniki – surowe owoce morza i warzywa, a także makaron. Następnie po ugotowaniu nakłada się porcje do małych miseczek i wcina z apetytem przy pomocy pałeczek i łyżki (ja tam bulion zawsze wypijam!). Hot pot to typowe danie w Wietnamie, a także świetny sposób na wspólne spędzanie wolnego czasu!

Tuż obok naszego resortu trafiliśmy zupełnie przypadkiem na dwie knajpy, w których próbowaliśmy owoców morza. No, bo co innego jeść na tropikalnej wyspie? 😉

Pierwsza knajpa to Cami. Tutaj tak naprawdę schowaliśmy się tylko przed deszczem, a w efekcie zamówiliśmy trochę przekąsek – krewetki z czosnkiem, panierowane kalmary i sajgonki. Wszystko było naprawdę pyszne, a że ja jestem niepoprawną miłośniczką owoców morza i praktycznie żadne inne mięso może dla mnie nie istnieć, to jestem bardzo uczulona np. na niedogotowane lub rozgotowane krewetki, a także na gumowe kalmary. Tutaj wszystko było idealne.

Drugą knajpką jaką znaleźliśmy obok naszego resortu, i do której wracałam z rodzicami dwa razy, a potem jak już wyjechałam to moi rodzice jedli tam jeszcze kolejne dwa razy, była świeżo otwarta restauracja Linda. Jej właściciel wcześniej pracował w innej restauracji, ale zawsze marzył o otwarciu własnej. Nazwał ją imieniem swojej 2-letniej córeczki.

Pierwszego wieczoru zaserwował nam grillowaną rybę i inne owoce morza. Na drugi wieczór zamówiliśmy sobie dzień wcześniej kraby saute w sosie tamaryndowym, które były orgazmicznie smaczne. 😀 Trzeciego wieczoru moi rodzice jedli tam przegrzebki i powiedzieli, że smakowały jeszcze lepiej niż kraby. 😉

Phu Quoc – skuter, samochód czy wycieczka?

Ani ja, ani moi rodzice nie jeździmy skuterami, a chcieliśmy zobaczyć co nieco wyspy, więc zdecydowaliśmy wynająć sobie samochód. Okazało się jednak, że na Phu Quoc nie można wynająć samego samochodu bez kierowcy, więc musieliśmy zdecydować się na prywatną wycieczkę od lokalnego turoperatora.

Chcieliśmy zobaczyć południe wyspy. Porównaliśmy ceny w kilku miejscach. Wiadomo, że wycieczki z hoteli zawsze są droższe, ale tutaj proponowano nam 30 usd /os. za 4-godzinną wycieczkę w grupie. Natomiast w biurze John’s Tours możemy mieć prywatną 8-godzinną wycieczkę za 20 usd/os. (bez lunchu). Wybór był prosty.

PS. Ta sama wycieczka, z tym że sześciogodzinna, jest dostępna jako grupowa i kosztuje 12 usd bez lunchu lub 19 usd z lunchem.

Co zobaczyć na Phu Quoc? Perły!

Na początku pojechaliśmy na farmę pereł. Jak perła wygląda wie każdy, ale nie każdy wie, że zalicza się ją do kamieni szlachetnych. Jej wartość zależy od wielu czynników, np. wielkości, kształtu, koloru, a także tego czy jest to perła naturalna czy hodowana.

Perły naturalne są drogie, gdyż poławianie ich jest dość niebezpieczne, a także zależy od szczęścia – na 3 tony małży, tylko 3 lub 4 wytworzą perły. Zresztą, nawet 'zapylając’ małże na farmie pereł nie ma gwarancji, że wytworzy się perła. Ale nawet perła hodowlana może być piekielnie droga, jeśli jest duża i ma dość rzadki kolor.

Np. w muszli 10-letniej małży może (ale nie musi) wytworzyć się perła wielkości 8-18 mm. Jej kolor zależy od wnętrza muszli, a najrzadszy jest czarny. Przy farmie pereł znajduje się oczywiście sklep z biżuterią (zresztą pełno ich na wyspie), a najdroższy naszyjnik (białawy) jaki tam znalazłam kosztował 359 mln dong, czyli ok. 60 tys. złotych.

Tam, gdzie pieprz rośnie i inne smakołyki

Później odwiedziliśmy plantację pieprzu. Nie wiedziałam wcześniej, że każdy pieprz – czarny, czerwony, biały i zielony – to jedna i ta sama roślina. Ba, nawet sezon zbierania przypada w tym samym momencie – na Phu Quoc w lutym. Warto też wiedzieć, że w 2013 r. Wietnam był największym na świecie producentem i eksporterem czarnego pieprzu (34% światowej produkcji).

Kolor tak naprawdę zależy od procesu produkcji. Np. jeśli czerwony pieprz potrzymamy 2 dni w wodzie, a następnie zdejmiemy łupinę to uzyskamy pieprz biały. Czarny natomiast powstaje z zielonych ziaren suszonych na słońcu przez 2-3 tygodnie. Zielony pieprz także jest używany w kuchni – np. świeży świetnie nadaje się do mięsa.

Na plantacji dowiedzieliśmy się też, że pieprz potrzebuje dużo wody (dlatego rośnie na drewnianych palach, które chłoną wilgoć). Krzew pieprzu daje owoce po trzech latach od posadzenia, aż przez 20 lat. Po tym czasie trzeba zasadzić nowy krzew. A czym użyźnia się glebę pod sadzonkami? Czytajcie dalej, żeby się dowiedzieć! 🙂

Poza tym odwiedziliśmy też pasiekę i winiarnię, gdzie produkuje się wino i syrop Sim z owoców mirtu zwyczajnego. Degustacja w programie!

Wodospady, pagody i plaże

Dobra, nie wszystko było idealne podczas naszej wycieczki. Wodospad Suoi Tranh, gdzie można było się kąpać, okazał się mały, nieciekawy i nudny po wodospadach Laosu (ale jeśli nie byliście w Laosie to jest szansa, że wam się spodoba). Pagoda Ho Quoc sama w sobie nie powalała, ale warto tam pojechać, bo jest fajnie położona nad morzem.

A plaża Bai Sao… No, piękna plaża, trzeba przyznać. Ale zatłoczona i z ogrodzonymi kąpieliskami, i dużymi imprezowymi jachtami, z których napieprzała wietnamska muzyka umpa-umpa. Na szczęście zjedliśmy tam bardzo przyzwoity i smaczny lunch z owocami morza gotowanymi a la hot pot. Pycha!

Ryby i sos rybny z Phu Quoc

A skoro jesteśmy w temacie jedzenia, to przejdźmy do tego, z czego słynie Phu Quoc – ryb i sosu rybnego!

Odwiedziliśmy wioskę rybacką z długą mariną, gdzie aż się prosiło, żeby spędzić całe popołudnie, bo zdjęcia stamtąd naprawdę byłyby bardzo ciekawe! No, i to świetne miejsce na lunch, bo po obu stronach wzdłuż mariny przymocowane były dryfujące na wielkich pływających beczkach restauracje z owocami morza. 😉

Jestem pewna, że jedzenie serwowane tam jest świeże, a klimat wyjątkowy. Jeśli macie więcej czasu na wyspie to wpadnijcie tutaj na jakąś kolację.

Pod koniec naszej wycieczki odwiedziliśmy jeszcze fabrykę sosu rybnego, gdzie śmierdziało niemiłosiernie. Był to jednak jeden najciekawszych punktów całego programu, bo dowiedzieliśmy się jak wygląda na Phu Quoc produkcja takiego sosu. Jak się okazuje, inaczej, niż w kontynentalnej części Wietnamu.

sprzedaż małż na lokalnym targu

Złowione sardele jeszcze żywe na łodzi naciera się solą, a następnie martwe ryby już w fabryce sosu wrzuca do wielkiej beczki. Taka wielka drewniana kadź mieści 12 ton anchois. Po okrągłym roku spuszcza się z beczki nawet 40 tys. litrów sosu rybnego, a następnie wlewa się do sfermentowanych pozostałości po rybach czystą wodę i trzyma kolejny rok. Po tym czasie spuszcza się kolejną porcję sosu i proces powtarza. W sumie trwa to pięć lat i w tym czasie produkuje się pięć razy sos rybny. Pierwsza porcja jest najlepsza (i najdroższa), bo zawiera 40% białka, kolejna 35%, potem 30%, 25% i ostatnia porcja to 20% białka. My próbowaliśmy 35% sosu rybnego i był on naprawdę dobry, choć bardzo słony!

A co robi się z tymi tonami sfermentowanych rybek po pięciu latach? To nimi właśnie użyźnia się glebę, na której rośnie pieprz! Nic się nie zmarnuje. 🙂

fabryka sosu rybnego

Coconut Prison

Ostatnia „atrakcja”, którą mieliśmy w programie znajduje się naprzeciwko fabryki sosu rybnego. Jest to pamiątka burzliwej historii kraju – Coconut Prison. Zostało ono zbudowane przez francuskich kolonistów w latach 1949-1950, a następnie używane było w czasie wojny w Wietnamie jako więzienie dla komunistów i innych przeciwników Wietnamu Południowego i jego sojuszników.

Na pierwszy rzut oka więzienie nie wyróżnia się niczym szczególnym. Dopiero wchodząc na jego teren widzimy inscenizacje okrutnych tortur, którym poddawano więźniów.

Najsłynniejszym chyba eksponatem z więzienia są tzw. klatki tygrysów, czyli zrobione z drutu kolczastego bardzo małe klatki ustawione na otwartej przestrzeni, bez cienia i okrycia przed deszczem, w których przetrzymywano więźniów. Innym sposobem torturowania było zamykanie więźniów w szczelnym metalowym kontenerze, który strasznie nagrzewał się w ciągu dnia, a w nocy uderzano młotkiem w jego ściany, aby więźniowie nie mogli spać.

W więzieniu stosowano kilkadziesiąt różnych rodzajów tortur, np. gotowanie żywcem w wielkim woku czy oślepianie wielką lampą przystawioną do twarzy. Albo zmuszanie więźniów do turlania się po wielkim rozgrzanym rożnie o zaostrzonych krawędziach, które wyrywały kawałki ciała… Nie wspominając już o wyrywaniu paznokci, dłutowaniu zębów itd.

W 1969 r. 24 więźniów, głównie komunistycznych liderów, uciekło pod ogrodzeniem więzienia tunelem, który wykopali łyżkami. Miał on 120 metrów długości.

Co innego zobaczyć na Phu Quoc?

Nasza wycieczka obejmowała tylko południe wyspy. Gdybym mogła zostać tam trochę dłużej, na pewno odkryłabym więcej plaż (i spędziła na nich więcej czasu niż tylko 1,5 godziny). Poza tym na południu wyspy można też nurkować i snorklować. Popularne jest też nocne łowienie ryb i kałamarnic.

Wspominając o atrakcjach nocnych – na wyspie występuje też bioluminescencyjny plankton. Można go spotkać praktycznie wszędzie, gdzie jest ciemno. Ale! Plankton, żeby świecić, musi mieć siłę i ochotę (serio!), więc czy na pewno zobaczycie świecący plankton to już zależy od jego kaprysu. 🙂 Ale tak, na Phu Quoc jest możliwe zaobserwowanie tego zjawiska, więc warto spróbować.

Ile dni spędzić na Phu Quoc?

To na pewno zależy od tego, co chcecie konkretnie tam robić. Ja ze swojej strony mogę tylko zachęcić, żeby odkryć tę wyspę bardziej niż jedynie z perspektywy plaż. Według mnie Phu Quoc to naprawdę ciekawa wyspa! Dajcie sobie też trochę więcej czasu na te wszystkie pyszne owoce morza! 😉 Myślę, że trzy dni na wyspie w zupełności wystarczy.

W Wietnamie jest wiele miejsc, które są pomijane, aby zobaczyć popularne atrakcje tego kraju. Wiele osób też często pyta mnie gdzie w Wietnamie jest najlepsze miejsce na plażowanie. No to odpowiadam – właśnie na Phu Quoc. Można tu odpocząć po długim zwiedzaniu jeszcze dłuższego Wietnamu, zachwycić się jedzeniem, a do tego na pięknej plaży łapać opaleniznę.

Phu Quoc jest po prostu świetnym zakończeniem wietnamskiego tripa! 🙂