Osobiście i bez tabu

Zwykle pisząc podsumowanie roku czytam najpierw co napisałam rok temu. Jak kończyłam ubiegły rok i jakie miałam plany na kolejny. Tym razem porządnie śmiechłam. Życie przygotowało dla mnie takie niespodzianki, że nigdy bym się tego nie spodziewała. Nic nie wypaliło z moich założeń.

Listopad to był bardzo intensywny miesiąc. Pełen emocji, zabawy, miłości, śmiechu, muzyki, niesamowitych ludzi i łez po rozstaniu z nimi. I jak zwykle listopadów nie lubię, tak mogę powiedzieć, że ten był jednym z najlepszych w moim życiu!

Zauważyliście, że nie było na blogu podsumowania sierpnia, czyli 13 miesiąca w Azji? Dlatego, że był on tak nudny, że po prostu nie dało się o nim nic napisać. Praca tak mnie wciągnęła, że nawet nie zauważyłam, kiedy minął sierpień.

Każdy z nas ma jakieś zboczenia, odhyły, nietypowe przyzwyczajenia. Robimy coś co u innych budzi zwykle zdziwienie, a czasem trochę podziw. Dziś na blogu będzie osobiście o moich podróżniczych zboczeniach.

Dokładnie rok temu przygotowania do mojego wyjazdu w świat szły pełną parą. Autostopem pojechałam do Berlina do siostry. Łapałam dodatkowe zlecenia, żeby uzbierać pieniądze. Zamawiałam ostatni sprzęt foto, szukałam odpowiedniego ubezpieczenia. Bilety lotnicze już były kupione i zaczęłam odliczać dni do wylotu.

Maj w Wietnamie przeleciał mi tak szybko, że nie pamiętam już, że w ogóle się wydarzył. Tak myślę sobie teraz, że poprzednie miesiące były bardziej interesujące, bo podróżowałam i co chwila coś się działo. A życie w Sajgonie… Ot, jak życie.